Industrie 4.0 is de benaming voor een nog verdergaande digitalisering en automatisering van productieprocessen en ook de meubelindustrie zal mee moeten gaan in dit proces, waarbij de interactie tussen machines en de aansturing van het maken vrijwel geheel losgekoppeld wordt van menselijke interactie. De komende editie van de Malaysia International Furniture Fair (MIFF, van 6 tot en met 9 maart in Kuala Lumpur) besteedt aandacht aan dit fenomeen.

De meubelindustrie van Maleisië biedt werkgelegenheid aan 93.000 personen en is een belangrijke sector in de economie van het land. De overheid wil graag dat de meubelindustrie meegaat in het 4.0proces, maar dat is niet eenvoudig. Professor Dr. Jegatheswaran Ratnasingam van de faculteit bosbouw van de Universiti Putra Malaysia zegt dat de meubelindustrie niet wil veranderen: “Veel werkgevers zijn afhankelijk van goedkope arbeidskrachten, ook van buiten ons land, en willen daarom niet investeren in het automatiseren van het eenvoudige werk dat deze mensen doen. Ze vinden het te duur in vergelijking met telkens nog goedkopere krachten aantrekken. Ook zijn ze zich niet bewust van de toekomstige eindigheid van grondstoffen. Wie dan leeft wie dan zorgt, is de mentaliteit.” Wat ook niet helpt is dat de meeste bedrijven klein tot middelgroot zijn en familiebedrijven zijn, waar automatiseren altijd met argusogen wordt bekeken in het Aziztische land: we doen het al honderd jaar op deze manier, dus waarom veranderen?

Volgens de hoogleraar, die de stand van zaken in de meubelindustrie heeft onderzocht, is het merendeel nog bezig met automatiseren 2.0 of 3.0, zonder digitale processen in de productie en met veel handwerk. “Grotere bedrijven die werken met MDF of andere materialen die geprefabriceerd zijn en standaard afmetingen hebben, staan wel open voor verdere digitalisatie. Maar ook bij deze bedrijven zit de automatisering vooral aan het einde van het proces: de voorbereiding gebeurt nog steeds grotendeels handmatig.” Volgens hem is slechts 12-15 procent van de bedrijven bezig met werken vanuit de cloud, kunstmatige intelligentie voor machines en robots in plaats van handmatig werken. Een deel van deze technologische achterstand is te verklaren uit het feit dat 80 procent van de fabrieken werkt met puur hout als basismateriaal: een grondstof die lastig te automatiseren is in een productieproces.

“Maar wanneer meer bedrijven over zouden stappen op industrie 4.0 zal dit leiden tot een productiviteit die vier keer zo hoog is als nu en het zal de constante kwaliteit van de gemaakte meubelen enorm vergroten. Hierdoor doen we nog meer mee in de competitie voor productie bestemd voor de export”, aldus de professor. Ecomate is een Maleisisch bedrijf dat de noodzaak tot verandering heeft ingezien. Jason Koh, CEO van het bedrijf: “Mijn medewerkers hoeven nu alleen nog maar de maten van het meubel in te voeren en de robots en machines doen de rest.” Ecomate gebruikt plaatmateriaal in plaats van ruw hout en dat vergemakkelijkt het proces, zo geeft Koh ook toe. “Maar we maken veel minder vergissingen nu en zijn minder afhankelijk van buitenlandse werknemers.” Het bedrijf is te vinden in hal 3, stand 322A van het PWTC waar de MIFF plaatsvindt. Op de foto een voorbeeld uit de Ecomate collectie.

Artwright is een ander voorbeeld van een bedrijf dat de 4.0 standaard heeft omarmd. Het heeft SAP P3 als bedrijfssysteem geïntegreerd. CEO Yong Yoke Keong: “We hebben ook een volledig geautomatiseerd design- en tekenprogramma voor nieuwe modellen dat aangesloten is op de productielijnen op diverse lokaties. Het aantal vergissingen is geminimaliseerd en we werken vanuit de cloud, wat veel effectiever is. We investeren in hoogopgeleid personeel dat vertrouwd is met deze technologie. We kunnen nu nog beter meegaan met de steeds veranderende vraag vanuit de markt.” Artwright staat in hal 2B, stand 2B05.

2020.miff.com.my